Mən də getdim: Qış soyuğunda sәyahәt - Praqaya doğru

Vyanadan canımı qurtarıb, Praqa avobusu ilә yola düşdüm.

 

Pulsuz idi deyә, avtobusda verilәn şokoladları yeyә-yeyә yol boyu әtrafı seyr edirdim. Avtobus sistemi elә qurulmuşdu ki, birbaşa Praqaya getmirdi. Bir neçә dayanacaqda dayanıb, yeni sәrnişinlәr götürürdü. Bunun sayәsindә, yolüstü olsa da, Slovakia, Slovenia vә Çexiyanın әn gözәl şәhәrlәrindәn olan, hәmçinin tәlәbә şәhәrciyi (dostlarımın әksәriyyәti bu şәhәrdә Erasmus tәlәbәsi idi) Brnoyu da görmüş olduq.

Nә az, nә çox 7 saat yol getdik. Günorta vaxtı isә artıq Praqanın avtobus terminalında idik.

Gedәcәyimiz hostel üçün metrodan istifadә etmәk lazım idi. Buna görә dә günlük nәqliyyat kartını araşdırmaq üçün bizdәn iki nәfәr ofisә yaxınlaşdı, biz isә (mәn vә fәlәstinli qız) metroda gözlәyәsi olduq.

Metroya ilk ayaq basanda elә bildim ki, Bakıdayam. Metro qatarları köhnәdi, elә stansiyalar da müasir dizayna mәxsus deyil. Amma, natәmiz deyildi, bu yaxşı haldı. Bir mәnfi cәhәt odur ki, nә kartla, nә dә ki avro ilә bilet almaq olur (hay belә işin içinә...).

Günlük bilet tәxminәn 4 avro idi. Hәrәyә bir dәnә alıb hostelә doğru yollandıq. Metrodan çıxıb tramvaya oturduq. Praqanı gözәllәşdirәn qırmızı tramvaylar insanların nәqliyyat vasitәsi kimi әn çox istifadә etdiklәrindәn biridi. Demәk olar ki, hәr yerә gedir bu qırmızı tramvaylar.

 

Әvvәl tramvaya bilet almayaq, yoxlanış olmaz deyә düşündük, amma fikrimizdәn daşındıq. Yaxşı ki dә daşındıq. Yoxsa, yeni cәrimә kağızını әlimizә alacaqdıq (otur öl, yәni). Tramvaya oturan kimi yoxlanış oldu vә bilet almayan 3 oğlan cәrimәlәndi. Gözümüz dә nәtәr qorxdu aaa. Nә yaxşı bileti almışıq deyә-deyә, hostelin yerlәşdiyi küçәyә çatdıq.

Hostel Praqa 4-dә yerlәşirdi. Vyanada olan sistem (Vyana 1,Vyana 3 vә sairә) Praqada da vardı. Bizim hostel dә Praqa 4 tәrәflәrdә idi. Bu sistemdәn xәbәrsiz idik deyә, hosteli çәtin tapdıq. 4 nәfәr 2 qrupa bölündü, digәr iki nәfәr insanlardan yolu soruşmağa gedәndә, mәn vә bizimlә sәyahәt edәn fәlәstinli qız yaxınlıqdakı hotelә girib internetdәn istifadә etmәkçün icazә alası olduq. Resepşndakı qız burnunun dibindәki hosteli tanımadığı üçün google maps-ә müraciәt etdim. Hoteldәn çıxanda iki qrup da artıq hostel yolun tapmışdı.

Tam qarşımızdakı yolu tәbii ki, qırmızı işıqda (!) keçib, iki dәqiqәlik yol getdik vә budur, Praqa Plus Hostel.

Gününә 7 avro vermişdik. Female dorm (qızlardan ibarәt otaq), 4 yataqlı otaq. Görünüşdә tәmiz idi. Sәhәr yemәyi dә verirdilәr. Amma, duşda olanda kabina akvariuma çevrilirdi (su gedәn yer tıxanmışdı, dedik işçilәrә, lakin almadılar bizi). Hә, bir әmma daha.. Guya otağa gündәlik tәmizliyә gәlirdilәr. Amma, nә çirkli yeri süpürürdülәr, nә dә ki zibili boşaldırdılar (boyların yerә soxum). Çirkli otağı tәmizlәmirdilәr, amma fәxrlә deyirdilәr ki, hostelimizdә qonaqlar üçün hovuz var. Kim bilir o hovuzu ayda neçә dәfә tәmizlәyirdilәr, fuuu.

Otağa yerlәşib, Praqanın xәritәsini ayaqüstü bir şeylәr yeyәrәk gözdәn keçirdik (xәritә vermәk zәhmәtinә girmişdilәr).

Praqada gedilәcәk tonlarla yer vardı, hamısını gәzә bilmәyimiz üçün yaxşı araşdırma aparmalı vә hamıya uyğun plan qurmalı idik.

Günorta vaxtı әşyalarımızı yerlәşdirib Praqanın mәşhur Old town adlanan hissәsinә (şәhәrin mәrkәzi sayılır) getmәk qәrarına gәldik.

(Dörd dost, dörd ürәk, dörd yoldaşıq biz - dördüncümüz dә şәkili çәkirdi, mәlum)

(Şәkildә gördüyünüz bina Praqa milli teatrıdı, uzaqdan vahimәli görünür, bir dә elә bil ki, bina әvvәlcә yanıb, sonra bir tәhәr bәrpa edә biliblәr)

 

Old towna-a gedәn yolda çoxlu fәrqli tikililәr gördük. Hәtta, ayaqlarımız bizi Praqanın mәşhur striptiz küçәsinә dә aparmışdı (anam bunu oxuyanda milyon faiz belә deyәcәk : yanama bala, elә yerlәrә getmәyә heç qorxmadınmı?).

(Tәrbiyәsizlik, heşzaaaat)

Old Townla davam edәk. Çex dilindә Old Town-a Stare Mesto deyirlәr. Şәhәrin bu hissәsi Sinaqoq, Astronomik saat vә qәdim qala meydanı ilә mәşhurdu.

 

Sinaqoq çox baha idi, girәsi olmadıq. Qaldı ikinci Praqa sәfәrinә.

Amma, sinaqoq yerlәşәn küçәdә Şekspir adlı bir kitab mağazası gördük, möhtәşәm kitablar var. İkinci әl kitab kolleksiyam üçün bir neçә kitab ala bildim, öz dә sudan ucuz.

Axşamüstü mәrkәzdә qәşәngcә gәzdik. Hava azca soyuq idi, fevral ayıdı da, normal. Şәhәrin mәrkәzi Starbucksla boldu, qiymәtlәr ucuzdu, day Vyanadakı kimi dәdә-baba qiymәtlәri yoxdu burda.

Qәhvәmizi içib, isindikdәn sonra gәzmәyә davam etdik.

Şәhәrin mәrkәzindәki Astronomik saat turistlәrin diqqәtin cәlb edәn şeylәrdәn biridi. Elәcә dә bizim diqqәtimizi çәkdi.

Praqa astronomik saatı (çex dilindә desәk, Prazsky orloj) 1410-cu ildә hazırlanıb. Bununla da, dünyadakı әn qәdim 3 saatdan biri olub, hazırda işlәyәn әn qәdim saatdı.

Saatın üstündәki 12 saatın hәr biri bir bürcü göstәrir. Elә bu xüsusiyyәti dә turistlәri buraya cәlb edir.

2-ci dünya müharibәsindә almanlar saata vә meydandakı bir neçә heykәlә zәrәr vursa da, çexlәr yenidәn bәrpa etmәyә müvәffәq olublar.

Saatın tam ortasındakı mavi rәng göyüzünә işarә edir. Altındakı qәhvә rәng isә ayaq basdığımız torpağa işarәdi. Üstündә latınca şimal, cәnub, şәrq, qәrb yazıları var. Üstündәki zodiak halqa ulduzları göstәrir, sağ vә soldakı işarәlәr isә ay vә günәşdi. Üstündә 3 böyük halqalardan әn qәdimi Çex zamanını, digәri Avropa zamanını vә sonuncu isә Babil zamanını göstәrir.

O qәdәr uzun tarixi var ki, yadımda qalanları yazdım mәn. Çox maraqlı gәlsә, internetdәn araşdırıb mütlәq oxuyun :)

Bu saatla şәkil çәkdirә bilmәk üçün bir topa insan yığınını gözlәmәli olduq. Uzunca müddәt saatın qarşısında mindәn çox şәkil çәkdirib, sәbrimi zorlayan zәhrimarsifәt xaladan imkan tapıb şәkil çәkdirә bilmişdim.

İnternetә ehtiyacı olanlara da deyim ki, tam saatın qarşısında bir kafenin vayfayı parolsuzdu, әlavә olaraq, meydandakı Starbucksda da vayfay parolsuzdu. Ümumiyyәtlә, parolla araları yoxdu, deyәsәn. Şәhәrin müxtәlif yerlәrindә parolsuz vayfay tapıb şellәnirdim.

Old town (Praqa 1) әtrafında çoxlu suvenir mağazaları var. Praqada hәdiyyәlik çoxlu maraqlı әşyalar var. Qiymәtlәri normaldı. Amma, çexlәr allah elәmәsin, italyanlardan da atanşikdilәr. Milli pulları avro olmadığından, adamlar turistlәrә atır. Odur ki, әn yaxşısı kartla alış-veriş etmәkdi.

Praqadan nә almaq olar?

Hәdiyyәlik әla şeylәr var. Hansısa dostunuza, tanışınıza vә ya ailә üzvünüzә Praqanın suvenirlәrindәn ala bilәrsiniz.

 

Әgәr kitab oxumağa marağınız varsa, әlfәcin alın. İçki içәn tanışınız varsa, siz burda taxtadan hazırlanmış, müxtәlif fiqurlu stәkanlardan alıb, hәdiyyә edә bilәrsiniz (mәn dostuma aldım, çox bәyәndi).

 

Astronomik saatın eynisin düzәldib satırlar, bu da qәşәng hәdiyyә ola bilәr. Bir dә onu deyim ki, Çexiya kristal istehsalı ilә mәşhurdu. Ölkәnin әn mәşhur kristal mağazası 'Blue' Praqanın demәk olar ki, hәr nöqtәsindә fәaliyyәt göstәrir. Möhtәşәm görüntüyә sahib kristallar qadınlar üçün әla hәdiyyә hesab olunur.

Vә sonda, Çexiya yun papaqlar vә hәmçinin, kuklalarla (oyuncaq) mәşhurdu. Tam hәdiyyәlik.

Bazarlıq edib endirim almadan qayıtmayın. Biraz dirәşib sonda sönür satıcılar. Endirimә açıqdılar.

Sәhәrdәn axşama kimi Praqanın küçәlәrindә daban döyüb, acından mәhv olduğumuzu fәrqinә varanda artıq hava qaralmışdı. Günlük biletimiz olduğu üçün vә çox gәzib yorulduğumuzdan, tramvaya oturub şәhәri bir dә belә gәzәk dedik (sizin Hop on/Hop off avtobuslarınız varsa, bizim dә tramvaylarımız var!).

Hәm dә yol boyu restoranlara baxırdıq ki, restoranın çox olduğu yerdә enәk vә axşam yemәyi yeyәk. Praqanın gözәlliyinә gözәllik qatan körpülәrdәn keçib, çaya baxa-baxa axır ki, bir küçәdә enәsi olduq. Küçәnin adı yadımda deyil, amma işlәk küçә idi vә әtrafı restoranlarla bol idi. Bir neçә restorana girib menu vә qiymәtlәrlә maraqlandıqdan sonra, axır ki, birin seçib әylәşdik.

Klassik dizayna sahib әla restoran idi.

 

İşçilәr ingilis-dilin mükәmmәl bilirdi, әladı bu. Menu әtrafında sıx toplaşıb müzakirә apardıq. Yeni tәamlar dadmaq vә çex mәtbәxilә tanış olmaq adına işçidәn kömәk alaq dedik, o da başımıza oyun açdı. Süfrә әtrafına toplaşan heçkim donuz әti yemir deyә, mütlәq şәkildә hәr yemәyin içindә donuz әti olub olmadığın soruşduq. Bizә tәrәvәz şorbasını tәklif etdilәr. Neyniyәk biz yazıqlar? Qәbul etdik. Әlavә olaraq da, plizensky gulash adlı yemәk sifariş verdik. Çox gözlәdikdәn sonra şorbaları gәtirdilәr. Çox gözәl görünürdü, çörәyi oyub içinә şorbanı doldurmuşdular (ay amaaaaan, gözәl görüntü idi).

 

Bir qaşıq alıb, qorxa-qorxa dadına baxdım vә mәhv oldum. Aman allah, nә dadlı imiş! Ya mәn çox ac idim?! Bilmirәm, amma xoşlamışdım. Çox hәvәslә ikinci qaşığa keçәcәkdim ki, qrup yoldaşım şorbanın içindә donuz әti var deyib, dünyamı başıma yıxdı.

İşçini çağırdıq vә izah etdik ki, biz donuz әti yemirik vә dәfәlәrlә dedik ki, donuz әti olmayan yemәk tәklif etsinlәr. Nәticә isә belә oldu ki, biz yemәdiyimiz yemәyin pulun ödәyәsi olduq. Vijdansızlar aaa!!...

Yaxşı ki, ikinci yemәyi sifariş etmişdik, heç olmasa ac qalmadıq.

(Qulyaş. Çox dadlıydı, lakin elә doyumlu idi ki, bitirә dә bilmәdim)

Restorandan çıxıb gәldiyimiz yolla, yәni, yenidәn tramvaydan istifadә edib şәhәr mәrkәzinә doğru getdik. Bir xeyli piyada gәzdik, ara yerdә çox yaraşıqlı çex polisinә dә aşiq oldum (Elә yaraşıqlıydı ki, sözlәr kifayәtsizdi onu tәsvir etmәkdә. Kaş, başıma bir iş gәlәydi vә onunla daha çox söhbәt etmәk imkanına sahib olardım deyә düşünmüşdüm).

Gündüz hava normal olsa da, gecәlәr adamın bir yeri donurdu, o qәdәr kәskin soyuq olurdu. İlk gecә dә belә soyuq olduğundan vә bir xeylax gәzib әldәn düşdüyümüz üçün hostelә qayıdası olduq. Şәhәrdәn hostelә qayıtmaq da asan idi. Metrodan çıxıb tramvaya minirdik vә 15-20 dәqiqәyә hostelin qarşısında olurduq. Ümumiyyәtlә, nәqliyyat sistemlәri yaxşıdı, rahatdı vә nәqliyyatda tәmizliklәri çox xoşuma gәldi (bunu qeyd etmişdim, bu da ikinci qeyd olsun).

Adәti üzrә qırmızı işıqda keçib, küçә boyu irәlilәmәyә başladıq. Hostelin hovuzu da lap aşağı mәrtәbәdәydi, hәr dәfә hostelә girmәzdәn öncә, çox bomba hovuzda üzdüyünü zәnn edәn iki-üç nәfәrin suda çırpınışlarına şahid olurdum.

Hostel işçilәri bir yığın vijdansız olduğundan, otağımız yenә çirkli idi, yenә tәmizlәmәmişdilәr. Hәlә saç quruducusu istәyәndә, utanmadan bizdәn depozit kimi 20 avro da istәyә bilirdilәr. Bizә bircә xeyirlәri toxunurdu, o da avro ilә nәqliyyat biletin hosteldәn ala bilmәyimiz olurdu.

Keçәk Praqadakı ikinci günә.

İlk öncә qeyd edim ki, Praqada sәhv etmirәmsә, bircә Azәrbaycan mәtbәxi tәqdim edәn restoran var vә o restoranın sahibi mәnimlә birgә Praqanı sәyahәt edәn qrupyoldaşımın qohumu idi. Praqada olduğumuzu bilib, bizi restoranlarına dәvәt etmişdi, sağ olsunlar.

Necә sevinmәyәsәn axı?! Tam 6 aydır ki, öz mәtbәximizdәn ötrü burnumuzun ucu göynәyirdi. Mәn gecәlәr dovğa krizinә girirdim, mәsәlәn. Bir başqası dolma bükә bilmәk üçün, gördüyü hәr yarpağı üzüm yarpağı bilib İtaliyanın küçәlәrindә gözyaşlarına qәrq olurdu. Bu qәdәr acınacaqlı vәziyyәtdә idik. Ona görә dә milli mәtbәxә qovuşmaq şansı bir xeyli sevindirmişdi bizi.

Sәhәr yemәyin yedikdәn sonra, restoran sahibi bizi hostelin qarşısından götürüb restorana apardı. Yol boyu da Praqanı bizә tanıtdı.

O ki restorana çatdıq, o menunu әlimә aldım ha, dünyalar mәnim oldu. Dolma, dovğa, toyuq, balıq, ayran - İLAHİPӘRVӘRDiGARӘ.

 

3 azәrbaycanlı tәlәbә qızın uzun ayrılığının sonu idi bu. Hәlә üstünә dә azәrbaycan çayı gәtirmәdilәrmi?! Pәhhhh.

Bununla da yetinmәdilәr, bizi axşamüstü karaoke klublarına dәvәt etdilәr. Axşamüstünә kimi dә Praqanı gәzdik.

Mәrkәzә yaxın idik deyә Old Town-a yenidәn baş çәkdik. Şәhәrin mәrkәzindә iki Bolivialı (üz quruluşlarından vә dillәrindәn Bolivialı olduqların düşündük) rәqs edirdi.

 

Bir tәrәfdәn onları seyr edirdik, digәr tәrәfdәn küçә musiqiçilәrinә qulaq asırdıq. Küçәdә köpüklә balon yaradıb uçuran uşaqlar, astronomik saatın әtrafında toplanıb şәkil çәkdirәn qruplar, mağazalardan әllәri dolu çıxan insanlar. Hamı xoşbәxt, hamı şәn. Elәcә dә biz.

Gәzә-gәzә Karloviy most tәrәfә çatdıq.

Praqanın mәnzәrәsi burdan daha aydın görülürdü, Charles Bridge (Çarlz körpüsü) tәrәflәr isә möhtәşәm idi. Çayda turistlәrә xidmәt edәn gәmilәr, qayıqlar.. Biri gedib, biri gәlirdi.

Axşam tәrәfi isә Baku karaoke cluba dәvәt olunmuşduq. Tәsadüfә bax ki, 14 fevral tarixindә Praqada 4 qız (4 sap qız = 4 yalnız qız) cütlüklәrin gәldiyi mәkanda boynubükük, sәssiz-sәmirsiz oturmalı olmuşdu. Tәsәvvür elәdiz dә, hә?

Tәxminәn 2-3 saat karaoke klubda şellәndik. Pulsuz şellәnmәyin keyfi dә bir başqa gözәl olur, bilirsiniz dә. Hәlә tәlәbәsәnsә, göydәn yerә endirilmiş mükafata namizәd kimi hiss edir insan özün. Praqaya gәlәndә mütlәq Baku karaoke kluba baş çәkәrsiniz, cozzy adlandırdığımız rahat vә gözәl yerdi. Hә, bu da belәnçiiiiik.

Axşam hardasa 8-9 olardı. Bir dә nә eşitsәk yaxşıdı? Bizi restoranına, karaoke klubuna dәvәt edәn, bir qәpik belә almadan bizi yedirdib-içirdәn o qadasın aldığım adam üstünә bir dә Şәrqi Avropanın әn böyük klubu sayılan Karlovıy Lazneyә hәr birimiz üçün bilet almışdı. Adam necә minnәtdar olmasın, axı?! O qәdәr öyrәşdirmişdi ki, alışmışdıq artıq. Hәlә ara yerdә evinә dә dәvәt etmişdi, day ona üzümüz gәlmәdi :D

Axşam bizi hostelә apardı ki, klub üçün hazırlaşaq. Biz dә sәyahәtçi adamlar, ölüm dә klubluk paltar gәtirmişdik axı. Guya, ad olsun, hazırlaşdıq kluba vә bir neçә dәqiqәyә hosteldәn çıxdıq (Bu arada otaqlarımız hәmin gün dә tәmizlәnmәmişdi. Zibillәri dә saysaq, otaqda 5 nәfәr qalırdı, elә bil).

Klubdan danışım. Bayaq da qeyd etdiyin kimi, Şәrqi Avropanın әn böyük klubudu. Әla mәkandı. Mәrkәzdә yerlәşir, yәni, gediş-gәliş asandı. İstәr avtobusla, istәrsә dә tramvayla. 4 mәrtәbәdәn ibarәtdi. Musiqi janrlarına görә hazırlanmışdı mәrtәbәlәr. Mәsәlәn, birinci mәrtәbә deyәk ki, pop mahnılar verilәn otaq idi, ikinci jazz, üçüncü folk, dördüncü hip-hop (sıralamanı özümdәn atdım, hansı mәrtәbәdә hansı janr olduğu yadımdan çıxıb, bircә sonuncudan başqa. Çünki, biz 4-cü mәrtәbәyә qalxdıq).

Möhtәşәm atmosfer var idi. Mahnılar әla idi, ilk növbәdә. Rәqs edәn rәqqas qızlar babat seksi idi, yuxarıda rәqs edirdi, biz isә aşağıda. Gözümü ala bilmirdim qızdan. Әtraf da bir-birindәn yaraşıqlı oğlanlar (dünya-axirәt qardaşım olarlar). İçkilәr isә ucuz idi. Bircә, onu gördüm ki, pivәnin bakalı 20 kron idi (manata çevirәrsiniz özünüz, converter deyilәm ha sizә).

Kluba gәlәn gәnclәrin geyimin görәrdiniz dә. Biz içәri girmәdәn öncә sıxılıb, boynubükük tәlәbә imajına girmişdik ki, bәs, klubluk paltar gәtirmәmişik. Çex gәnclәr necә sadә vә rahat geyinib gәlmişdilәr. Sırf, rәqs etmәk mәqsәdi güdürlәr, day bizimkilәr kimi 15 sm kabluk (ki üstündә yeriyә bilmir, hәlә o kablukla rәqs etmәyi dә düşünür), bir ton makiyaj, dәhşәt açıq-saçıq geyim yox idi yerlilәrdә. Rahat geyimdә musiqidәn zövq alırdılar. Gecәyә kimi әylәndik.

Hostelә gedәn tramvayı qaçırmamaq üçünsә, gec olmadan yola düşәsi olduq.

Çox yorulmuşduq, mәn necә yuxuya getdiyimi belә xatırlamıram.

3-cü günün Praqası bizi içimizi isidәcәk günәş şüalarıyla yeni sәhәrә oyatdı. Hava yaxşı idi, soyuqluq yox idi, paltodan azad olmuşdum anlayacağınız.

3-cü günün planında çox yeri gәzib, çox şey kәşf etmәk dururdu. Kaffa muzeyinә getmәyi hamı istәyirdi, plus mәn Praqaya ayaq basdığım gündәn John Lennon divarların görmәk istәyirdim. Onu da 3-cü gün planına әlavә etmişdik. Bu arada, Avstryada oxuyan qrupyoldaşımızla yolumuz hәmin gün ayrılası oldu, o Praqadan doydu vә getmәk qәrarın gәldi. Qaldıq, iki azәrbaycanlı vә bir fәlәstinli.

Petrin hill adlı Praqanın çox әla mәkanı var, adından da göründüyü kimi tәpәdi, bir neçә maraqlı muzey yerlәşir әtrafında. Muzeylәr pullu olsa da, hәmin tәpәdәn Praqanın möhtәşәm mәnzәrәsinә baxmaq pulsuz idi.

Bu tәpәyә çıxmaq üçün funikulyordan istifadә elәmәk lazım gәlirdi. Bizim dә әlimizdә nәqliyyat kartı varıydı, bilmәdik funikulyor qәbul edir ya yox. Çox ora-bura gedib, başı çıxan birindәn soruşduqdan sonra bildik ki, adi nәqliyyat kartı da istifadә oluna bilirmiş. Siz kart almağı unutsanız, çox da şey elәmiyin, orda kart almaq üçün makinalar var.

Funikulyora axırıncı dәfә mәktәb vaxtı olanda minmişdim, bunların funikulyoru daha qәşәng idi. Yuxarı qalxdıqca möhtәşәm mәnzәrәyә şahid olur insan.

Bir neçә dәqiqәyә tәpәyә çatmışdıq. Tәpә nә tәpә, hureeeey. Funikulyordan çıxan kimi parka bәnzәyәn bir yerә çıxdıq. Burda da görünüşündәn anladığım qәdәrilә çox bahalı olan hotel dә vardı.

Tәpәyә çıxmamıza sәbәblәrdәn biri Eyfelin bәnzәri olan qüllәni görmәk idi.

 

Lap yuxarısına çıxmadıq, çox da gәrәkli olduğunu düşünmәdik dә. Tәpәni gәzdik başdan-ayağa. Maraqlı muzeylәr vardı. Әn maraqlısı (bizә görә) ayna muzeyi idi. İçәrisindә müxtәlif cür aynalar var, hәr tәrәf ayna (ayna, ayna, söyle bana).

Tәpәdә kilsә dә vardı, amma nәdәnsә bağlı idi. Günorta vaxtı olsa da, tәpәdә demәk olar açıq olan kilsә, muzey filan tapmaq olmurdu.

Bayram filan olardı, yәqin. Ayın yarısın bayram edir bu әcnәbilәr, dünya veclәrinә dә deyil, әhh..

Ara yerdә bir sәrgiyә dә girdik, hәlә açılışı da olmamışdı, ilk bismillah edәn biz olmuşduq. Sәrgi sahibi Azәrbaycandan olduğumuzu bilib bizi tәmtәraqla içәri dәvәt etdi. Azәrbaycanlı olmağımızın ilk vә tәk avantajı bu oldu. Ara yerdә fürsәt düşdükcә dә möhtәrәm prezidentimizin necә yaxşı insan olduğundan da danışdı. Kimә öyrәdirsәn, axı? Guya bilmirik dә!!!

Nәysә, çıxıb tәpәdәn aşağı doğru düşdük. Onu da deyim ki, sәn allah tәpәyә gәlәcәksinizsә, özünüzlә yemәyә nәsә götürün. Restoranların hamısı od tutub yanırdı. Acından әsirdim deyә, guya allah elәmәsin, әn ucuz restoranda oturub tomat şorbası içdim, 15 avro soxuşdurdu (!) әclaflar. Öz dә avro da qәbul etmirlәr, hәlә kartla ödәmәk istәdiyinizi tәklif edәndә xortlaq görmüş kimi sizә baxırlar ki, 'kart?'.

Tәpәdә Çexiyanın mәşhur kartofunun dadına da baxdıq.

Uzun çubuqlara sarılmış, dadı cipsi xatırladan snack idi. Dadlıydı vә yadımda düz qalıbsa, ucuz idi. Bir dә Çexiyanın şirin çörәyin dadarsınız.

Tәpәni gәzib-dolaşıb, yerә enmişdik. Növbәti yer John Lennon divarları idi.

Rәngarәng yerlәrdәn ötrü ürәyim gedir dәәә. John Lennon divarları da rәnglәrin bir araya gәldiyi möhtәşәm yerdi. Qәşәng graffitilәrdәn bol idi divar. Üstünә nә gәldi yazmışdılar.

(Abrımı әtәyimә bükmәyin, amma әn çox bu yazı xoşuma gәldi)

 

Hәr millәtdәn olan insan adına rast gәldim. Mәn dә hәkk elәdim ora bir yazı. Hamı yazmaq üçün qәlәm dilәnirdi, biz dә götürmәyi unutmuşduq. Bir turistin arxasına düşüb yalvar-yaxar qәlәm aldım. Mürәkkәb bitәnә kimi yazdım da yazdım.

Vә divarda olan digәr graffitilәrdәn bәzilәri ilә sizi tanış edirәm, yaxın oturun:

 

Bir dә ki, John Lennon pivәxanası vardı bu әrazidә. İçәnlәrә sәslәnirәm, gәlib pivәlәyә bilәrsiniz.

Bu bölgәyә Molanstranska (görәn düz yazdım adın?!) deyilirdi. Bu әrazidә şәhәr mәrkәzindә olan qırmızı qatarlara yox, mavi rәngli qatarlara rast gәldim.

Burda әn xoşuma gәlәn şeylәr heykәllәr idi. Mәsәlәn, imәklәyәn 3 uşaq heykәli :

 

Ya da, boynun bükәn bu heykәl :

(Tarix muzeyinin hәyәtindә idi, tarixә nә dәxlisiz olduğun anlamadım da)

Kafka muzeyi dә burda yerlәşirdi. Ona görә dә John Lennon vә Kaffa muzeyini eyni günә salın ki, vaxtınız az getsin. Nәsә..

Kafkaya mütlәq, amma mütlәq gәlin. Getdiyim әn gözәl muzeylәrdәndi.

 

Muzeyin qarşısında iki heykәl var, öz dә biәdәb vәziyyәtdә düzәldiblәr :( Bu iki heykәl qarşılıqlı durub işәyirlәr (!), xanımlar vә cәnablar. Maraqlı tarixçәsi var, oxuyun mütlәq.

(Pişşşşşşşş......)

Muzeydә Kaffaya aid hәrşey var. Әl yazmaları, sevdiyi qadınlar haqqında dәyәrli mәlumatlar, adamın doğulduğu,oxuduğu yerlәrin fotoları, ayaq basdığı küçәlәr, hәr zad. Fotoya icazә vermirlәr, ama vecinizә almayın, әşiiii. Çәkin necә lazımdı, nәzarәt yoxdu.

 

Yadımdan çıxmadan onu da qeyd edim ki, bu zonada Praqanın әn gözәl mәnzәrәsin seyr edә bilәrsiniz. İnsanlar Praqadan zövq almaq üçün toplaşır bu çay qırağına. Bura da çox vaxt evlәnmәkdә olan insanlar gәlir. Elә bil ki, bizimkilәr gәlin vә bәyi Bulvarda gәzdirir haa (әtlәri tökülsün), bu çexlәr dә eynisin edir, amma kasıbların bizim kimi bulvarları yoxdu da, ona görә çay qırağına gәlirlәr.

 

Muzeydәn çıxanda mәdәmizin bәdәnimizә yapışdığını hiss etdik (tutduz da söbәti). Bu әraziyә yaxın, normal yemәklәr verәn vә tәbii ki, ucuz olan restoran axtarmaq üçün balıq qoxan küçәlәri gәzdik vә nәhayәt, bir restoranda qәrar qıldıq.

Balaca, retro üslübda dizayn edilmiş, xoşagәlimli vә dadlı yemәklәri olan restoranda әylәşmişdik.

Çox götür-qoydan sonra kartof şorbası vә toyuq qızartmasın dadmaq istәdik. Mütlәq dadın, xüsusilә dә kartof şorbasın. Deyәsәn, burda şorbalar çörәyin içәrisindә gәtirilir, ancaq. Amma, iştahaçıcıdır.

Yemәk yedikdәn sonra, bu yemәyi daha da gözәllәşdirmәk üçün bir çay içәk dedik. Ucuz yer axtarırdıq guya, gәldik bir fransız (fğansız olaraq oxuyun ki, allaha da xoş getsin) restoranına yapışdıq. Müştәri az idi. İşçi çox güman, müştәri azlığından olacaq ki, sevincәk menuları qarşımıza qoydu. Qiymәtlәr dәhşәt idi, hәr yemәyin, içkinin qarşısında çoxlu sıfır görmәkdәn başım gicәllәnmişdi. Bir dә qiymәtlәr kronla yazılır axı, dәrddi dә başdan-ayağa. Kronu götür avroya çevir, çevirәrkәn arada itәn pulu hesabla zad. Adam çaydan soyuyur, vallah. Nәsә, gördük desert filan bizlik deyil, dedik 'qaqa, bizә çay'. Yazıq işçinin dünya başına yıxıldı çox güman ki, bizә yenidәn sual verdi ki, 'ancaq çay?'. Hә dә, hә. Hesabı ödәyәndә onun gözlәrindә 'sizi gidi pis fakirler' hissin duya bilmişdim. Lәnәt olsun, tәlәbә hәyatı!

Axşamüstü yenә şәhәr mәrkәzindәydik. Bu yer hәr saatda insan qaynayır da, o ki var sәs-küy, insan toplusu, gülüş sәslәri, mahnı sәdaları. Praqanın qәlbi burda atır deyә bilәrәm.

Sәhәri gedәcәkdik deyә evә tez gәldik ki, yorğun olmayaq da. Çünki, sәhәrin gözü açılmamış çıxmalıydıq hosteldәn. O lәnәtә gәlmiş hosteldәn.

Axırıncı gün dә tramvaydan pulsuz istifadә elәdik dә, qorxsaq belә. Belә olmaq lazımdı vallah, bir dәfә vicdansız olmaqdan heçkim ölmәz, yox?

Qatar stansiyasına gәlib biletimizi aldıq vә yollandıq Budapeştә.

Bir ton da burda әsәblәşdim. Budapeştdә bir bardan metro kartı alırdıq, guya. Deyәndә ki, bir bilet lazımdı, satıcı әsәblәşdi ki, bir nәdi? Çox alın da bu zibili. Boyun yerә soxub havalimanına yollandım. Elә onla da Budapeştә qarşı soyudum. Ya da yox, davamı var.

Demәk Bakıya uçuşu gözlәyirdik, gözlәyәnә kimj dә kafedә oturub şәkәr komasına girәnә kimi tort yedik. Tam check-in sırasında dayanmışdıq ki, wizzair işçisi bizә yaxınlaşıb, sizin çamadanlarınız әl baqajı olaraq qәbul edilmәyәcәk, bizim havayolları şәrtlәrinә görә ziddi dedi. Lәnәtә gәlәsiz, hәr çamadan üçün 45 avro aldılar. Halbuki, eyni çamadanı ryanair hava yolları әl baqajı olaraq qәbul edirdi, biz dә zәnn etdik ki, wizzairdә dә eyni olacaq. Yәni ki, tam sәyahәti bitirmişik demişdik ki, 45 avro soxuşdurdular. Bununla da Budapeştlә sevgi bağımı qopartdım.

Praqa isә möhtәşәm idi, mütlәq gәlin.

Müəllif: Nura Dünyamalıyeva